21. Dotyk Julii

Tytuł: Dotyk Julii
Autor: Tahereh Mafi
Ilość stron: 231
Kategoria: Literatura młodzieżowa
Rok wydania: 2012
Wydawnictwo: Otwarte
Seria/Cykl wydawniczy: 1/3

Tyle się nasłuchałam i naczytałam o tej książce, że z każdym kolejnym razem miałam już ochotę wyjść. To nie byłoby dziwne, gdybym nie weszła do biblioteki i widząc ją w rękach bibliotekarki nie rzuciłabym się na nią z 'cieknącą ślinką'. Jak się okazało później, trafiłam na kiermasz książek i kupiłam ją za fajną sumkę. Zaczęłam niemalże chłonąć pierwsze strony i ocknęłam się dopiero pod koniec. STOP! Ja nie chciałam jej skończyć. Tak bardzo związałam się z bohaterami.

Bardzo byłam ciekawa kim jest autorka książki, jednakże czuję ogromny niedosyt, ponieważ niewiele wiadomo (przynajmniej z polskich stron). Tahereh Mafi ma 24 lata i pochodzi z USA. ,,Dotyk Julii'' jest jej pierwszą powieścią. Wydała jeszcze drugą ,,Sekret Julii'' a trzecią ma w planach.
Czy warto przeczytać? Przekonajcie się sami.

Siedemnastoletnia Julia jest odizolowana od świata już dwieście sześćdziesiąt cztery dni. Dlaczego? Ponieważ zdaniem wszystkich jest potworem, wariatką, która nie powinna przebywać w otoczeniu innych ludzi. Nawet rodzice traktowali ją jak dziwne, do niczego nienadające się 'stworzenie'. Bali się własnego dziecka. O ile ją za nie uważali. Tuż po wypadku z jej udziałem, w którym zginął trzyletni chłopczyk rodzice Julii zgłosili się, by zamknąć ją psychiatryku. Samą. Bez żywej duszy u boku. Samotna przez dwieście sześćdziesiąt cztery dni, aż nagle w jej życiu pojawia się on.

Julia jest przerażona. Najpierw każą jej zapomnieć o całym Bożym świecie, sprawiają, że zapomina jak poprawnie składać zdania, jak to jest czuć czyjąś obecność, a później, jak gdyby nigdy nic wciskają do jej celi faceta. To się nie mieści we łbie.
No, chyba, że jest to Adam. Ten sam, w którym jest zakochana już od dobrych paru lat. Ten, którego kobaltowe oczy rozpozna zawsze i wszędzie, chociaż po tak długim czasie odizolowania trochę jej to zajęło. Ten, który pewnie nigdy nawet nie spojrzał w jej kierunku.
Chociaż nie.
To dalej nie mieści się we łbie.

Adam Kent jest niewiele starszy od niej. Dobrze zbudowany, niezwykle przystojny, tajemniczy. Sprawia wrażenie największego dupka pod słońcem, ale tylko przez krótką chwilę. On pragnie ją poznać. Pragnie dotknąć. Jest tylko jeden, maleńki problem.

Dotyk Julii zabija.

Pewnego dnia wszystko się zmienia. Do celi wpada kilku uzbrojonych żołnierzy i zabierają dziewczynę. Po przebudzeniu czuje się zdradzona i poniżona. Współlokator. Adam. Ten Adam. Jest jednym z nich. Jest żołnierzem, który pracuje dla nich! Wszystko co się stało było ustawione, celowe. Jednakże Julia nie wie wszystkiego. To, że znalazł się w jej celi nie było czystym przypadkiem. To, że troszczył się o nią też nie. Być może uczucie, którym darzyła go od wielu lat było odwzajemnione, chociaż tak naprawdę nigdy nie zamienili ze sobą ani słowa?

Nie jest to jedyny problem Julii. Warner, szaleniec zafascynowany nie tylko darem dziewczyny, ale także nią samą, postanawia zabrać ją na swoją, ciemniejszą stronę, by razem mogli 'zawładnąć światem'. Właśnie mu podporządkowuje się Adam.
Warner ma wielki wpływ na to co dzieje się na świecie, który jest w trakcie tzw. 'Odnowy'. Ludzie głodują i nie mają gdzie mieszkać.
Ekosystem został zniszczony przez ludzi. Świat upada.

Nie muszę chyba ukrywać, że Julia i Adam zakochują się w sobie? Nie wiem dlaczego, ale spodziewałam się typowego love story. Brawa dla autorki, ponieważ powaliła mnie na kolana tak obłędnymi opisami i zachowaniem bohaterów. W ogóle całym wątkiem miłosnym. Ahh..

Czy zakochanym uda się wydostać z tego chaosu, którym rządzi łaknący władzy Warner? A może zostaną rozdzieleni na dobre?

Tylko jedno nasuwa mi się na myśl. Genialna! Tahereh w idealny sposób przelała na papier uczucia i myśli jakie kłębią się w Julii. Jej zachwyt w stosunku do Adama, ból i odrzucenie przez innych jaki towarzyszy jej od zawsze prawie odczuwałam na własnej skórze. Oczywiście nie mniej niż ona byłam zachwycona postacią Adama. Wyobraźnia mnie nie zawiodła, oj nie. Pozostaje mi gorąco polecić Wam tę książkę. Bez wątpienia stała się moją jedną z ulubionych.

Moja ocena: 6/6

Cytaty z książki

• „- Za to ty twierdzisz, że tak dobrze mnie znasz. Zaciskam zęby, nie ufając sobie na tyle, żeby się odezwać. - Przynajmniej jestem szczery - dodaje. - Dopiero co przyznałeś, że jesteś kłamcą! Unosi brwi. - Przynajmniej jestem szczery co do tego, że jestem kłamcą."”
• „-Idź spać. -Idź do diabła. Zgrzyta zębami. Idzie do drzwi. -Jestem już w połowie drogi.”
• „Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, że tego nie zrobi.”
• „Spędziłam w zamknięciu już 264 dni. Towarzystwa dotrzymują mi tylko niewielki notatnik, uszkodzone pióro i liczby w mojej głowie. 1 okno. 4 ściany. 1,5 metra kwadratowego powierzchni. 26 liter alfabetu w języku, którym nie mówiłam przez 264 dni odosobnienia. Minęło 6336 godzin, odkąd dotykałam innej ludzkiej istoty.”
• „- Nie możesz mnie dotknąć. - szepczę. Nie mówię mu: kłamię. Nigdy nie powiem: możesz mnie dotknąć. Chcę powiedzieć: proszę, dotknij mnie.”

***

Teraz przeżywam totalnego kaca książkowego. Ostatnio aż tak bardzo czułam go ponad rok temu. Teraz pozostaje mi polować na następną część :)
Czytaliście? Jakie są wasze wrażenia?